Uposledzone kontekstowe warunkowanie lekowe w modelu gryzoni

Neurorozwojowy model schizofrenii oparty na octanie metyloazoksymetanolu (MAM) wykazuje nieprawidłową aktywację układu dopaminowego przypisywaną dysfunkcjom hipokampa. Dyskryminacja kontekstowa jest składnikiem wielu funkcji behawioralnych i poznawczych i polega na nienaruszonym przetwarzaniu hipokampa. W niniejszym badaniu zbadano zachowania przetwarzania kontekstowego wraz z aktywacją układu dopaminowego podczas uczenia się strachu w modelu MAM. W eksperymentach elektrofizjologicznych i behawioralnych wykorzystano męskie potomstwo matek leczonych MAM (20 mg / kg, ip) lub solanką w 17 dniu ciąży. Zwierzęta testowano na podstawie bezpośredniego paradygmatu warunkowania strachowego, z różnymi kontekstami wstępnego kondycjonowania lub różnymi ilościami kontekstu ekspozycji wstępnej (0-10 sesji). Aktywność lokomotoryczną indukowaną amfetaminą i aktywność neuronów dopaminowych mierzono tydzień po kondycjonowaniu strachu. Sól fizjologiczna, ale nie zwierzęta z MAM, wykazała zwiększoną reakcję na strach po pojedynczym kontekście przedekspozycyjnym w kontekście warunkowania. Tydzień po uczeniu się strachu, szczury z solą fizjologiczną z 2 lub 7 minutami kontekstowej ekspozycji przed kondycją strachu również wykazały zwiększoną indukowaną amfetaminą odpowiedź lokomotoryczną w stosunku do zwierząt z MAM. Badania neuronów dopaminowych wykazały strach wywołany uczeniem się spontanicznej aktywności nerwowej dopaminy u szczurów MAM, która została dodatkowo zmniejszona przez amfetaminę. Podawanie apomorfiny potwierdziło, że zmniejszenie aktywności neuronów dopaminowych u zwierząt MAM wynikało z nadmiernego pobudzenia lub bloku depolaryzacji. Dane te pokazują niewrażliwość behawioralną na bodźce kontekstowe u szczurów MAM, które pokrywają się z mniej dynamiczną odpowiedzią dopaminy po uczeniu się strachu. [więcej w: ortopeda Wrocław, rehabilitacja sportowa, stabilizator stawu skokowego ]

Neurorozwojowy model schizofrenii oparty na octanie metyloazoksymetanolu (MAM) wykazuje nieprawidłową aktywację układu dopaminowego przypisywaną dysfunkcjom hipokampa. Dyskryminacja kontekstowa jest składnikiem wielu funkcji behawioralnych i poznawczych i polega na nienaruszonym przetwarzaniu hipokampa. W niniejszym badaniu zbadano zachowania przetwarzania kontekstowego wraz z aktywacją układu dopaminowego podczas uczenia się strachu w modelu MAM. W eksperymentach elektrofizjologicznych i behawioralnych wykorzystano męskie potomstwo matek leczonych MAM (20 mg / kg, ip) lub solanką w 17 dniu ciąży. Zwierzęta testowano na podstawie bezpośredniego paradygmatu warunkowania strachowego, z różnymi kontekstami wstępnego kondycjonowania lub różnymi ilościami kontekstu ekspozycji wstępnej (0-10 sesji). Aktywność lokomotoryczną indukowaną amfetaminą i aktywność neuronów dopaminowych mierzono tydzień po kondycjonowaniu strachu. Sól fizjologiczna, ale nie zwierzęta z MAM, wykazała zwiększoną reakcję na strach po pojedynczym kontekście przedekspozycyjnym w kontekście warunkowania. Tydzień po uczeniu się strachu, szczury z solą fizjologiczną z 2 lub 7 minutami kontekstowej ekspozycji przed kondycją strachu również wykazały zwiększoną indukowaną amfetaminą odpowiedź lokomotoryczną w stosunku do zwierząt z MAM. Badania neuronów dopaminowych wykazały strach wywołany uczeniem się spontanicznej aktywności nerwowej dopaminy u szczurów MAM, która została dodatkowo zmniejszona przez amfetaminę. Podawanie apomorfiny potwierdziło, że zmniejszenie aktywności neuronów dopaminowych u zwierząt MAM wynikało z nadmiernego pobudzenia lub bloku depolaryzacji. Dane te pokazują niewrażliwość behawioralną na bodźce kontekstowe u szczurów MAM, które pokrywają się z mniej dynamiczną odpowiedzią dopaminy po uczeniu się strachu. [więcej w: ortopeda Wrocław, rehabilitacja sportowa, stabilizator stawu skokowego ]