Choroba wywołana przez wirus Ebola (EVD) rozwinęła się u pacjenta, który nabawił się choroby w Sierra Leone i został przetransportowany do szpitala izolacyjnego w Hamburgu w Niemczech w celu leczenia.
Ponieważ nie doniesiono jeszcze o immunogenności komórkowej dla szczepionki rVSV-ZEBOV, wektory te prawdopodobnie indukują różne odpowiedzi immunologiczne. Indukcja większej liczby limfocytów T CD4 + niż komórek T CD8 + po
Dawka MVA nie miała znaczącego wpływu na wielkość odpowiedzi komórek T, mierzoną za pomocą ELISPOT (Figura 2A) lub wewnątrzkomórkowego barwienia cytokinami (Figura 2C i 2D). Analiza wielofunkcyjności potwierdziła dominację limfocytów
Zwiększenie dawki z wysoką dawką MVA wywołało miano przeciwciał neutralizujących, które były wyższe niż miano małej dawki (średnie geometryczne miana w grupie z wysoką dawką, 243,9, 95% CI, 96 do
Symbole stałe wskazują, że uczestnicy otrzymali tylko szczepionkę ChAd3 i otwarte symbole, że uczestnicy otrzymali szczepionkę ChAd3, a następnie szczepionkę przypominającą MVA. Odpowiedzi przeciwciał wzrosły znacząco w ciągu 7 dni
Do pomiaru przeciwciał neutralizujących zastosowano dwa testy. Pierwsza zmierzona bezpośrednia neutralizacja żywego ZEBOV (szczep Mayinga) od wszystkich uczestników, którzy otrzymali dawkę przypominającą po 28 dniach po dawce szczepionki ChAd3 i
Poziomy przeciwciał mierzone na podstawie testu immunoenzymatycznego (ELISA) względem glikoproteiny szczepu Mayinga ZEBOV miały szeroką korelację z ochroną w szeregu badań nad wektorowymi szczepieniami przeprowadzonymi na makakach cynomolgus, przy wzajemnym
Wybuch epidemii wirusa Ebola w Afryce Zachodniej, który osiągnął najwyższy poziom w 2014 r., Spowodował ponad 11 000 zgonów. Opracowanie skutecznej szczepionki przeciw Ebola jest priorytetem w kontrolowaniu przyszłego wybuchu
Ten brak równowagi wynikał z rozmiaru bloku i wielu warstw. Po drugie, współczynnik reperfuzji w MR CLEAN (zmodyfikowany wynik TICI 2b lub 3, 58,7%) był stosunkowo niski w porównaniu z
Dane dotyczące objętości zawału były dostępne dla 298 z 500 pacjentów; różnica w objętości między grupami (19 ml; 95% CI, od 3 do 34) faworyzowała grupę interwencyjną (tabela 2). Dobra