Jedynym działaniem niepożądanym, które było znacznie częstsze w przypadku dabigatranu niż w przypadku warfaryny, była niestrawność (tab. 4). Niestrawność wystąpiła u 348 pacjentów (5,8%) w grupie leczonej warfaryną iu 707 pacjentów (11,8%) i 688 pacjentów (11,3%) odpowiednio w grupach otrzymujących 110 mg i 150 mg dabigatranu (p <0,001 dla obu porównań) ( Tabela 4). Podwyższenie w aminotransferazie asparaginianowej lub aminotransferazie alaninowej o ponad 3-krotność górnej granicy prawidłowego zakresu nie występowało częściej w przypadku stosowania dabigatranu w obu dawkach niż w przypadku warfaryny. Analizy podgrup
Rysunek 2. Rycina 2. Względne ryzyko pierwotnego wyniku udaru mózgu lub zatoru systemowego u Dabigatran kontra warfaryna, według podgrupy. Grupa etniczna została zgłoszona przez siebie. Długotrwałe leczenie antagonistą witaminy K (VKA) oznacza całkowite dożywotnie stosowanie VKA trwające 61 dni lub dłużej. Indeks masy ciała jest to waga w kilogramach podzielona przez kwadrat wysokości w metrach. Wynik CHADS2 jest miarą ryzyka wystąpienia udaru, w którym zastoinowej niewydolności serca, nadciśnienia tętniczego, w wieku 75 lat lub starszych i cukrzycy są przypisane punkt, a poprzedni udar lub przejściowy atak niedokrwienny ma 2 punkty; wynik oblicza się, sumując wszystkie punkty dla danego pacjenta12. Klirens kreatyniny obliczono zgodnie z metodą Cockcrofta-Gaulta. Kwadraty z poziomymi liniami są współczynnikami ryzyka i odpowiadającymi 95% przedziałami ufności; rozmiary kwadratów są proporcjonalne do rozmiarów podgrup. PPI oznacza inhibitor pompy protonowej.
W podgrupach pokazanych na rycinie 2 nie zaobserwowano znaczącej interakcji z działaniem leczniczym dabigatranu (w którejkolwiek z dawek). Nie zaobserwowano istotnej interakcji między efektem leczenia dabigatranem a obecnością lub brakiem długotrwałej terapii z antagonistą witaminy K. Chociaż 80% dawki dabigatranu jest wydalane przez nerki, nie było znaczącej interakcji w działaniu leczniczym dabigatranu w porównaniu z poziomem wyjściowego obliczonego klirensu kreatyniny.
Dyskusja
Porównano dwa schematy dawkowania dabigatranu (110 mg dwa razy na dobę i 150 mg dwa razy na dobę), podawane w sposób zaślepiony, z warfaryną w dostosowanej dawce, podawaną w sposób niezauważalny, pacjentom z migotaniem przedsionków i zagrożeni uderzenie. Obie dawki dabigatranu były nie gorsze niż warfaryny w odniesieniu do pierwotnego wyniku skuteczności udaru lub zatoru systemowego. Ponadto, dawka 150 mg dabigatranu przewyższała warfarynę w odniesieniu do udaru lub zatorowości systemowej, a dawka 110 mg przewyższała warfarynę w odniesieniu do poważnego krwawienia.
Wcześniejsze badania mające na celu określenie bezpiecznej i skutecznej alternatywy dla warfaryny u pacjentów z migotaniem przedsionków mają określone ograniczenia. Kombinacja klopidogrelu i aspiryny była bardziej skuteczna niż sama aspiryna13, ale mniej skuteczna niż warfaryna. Podskórne idridarynuks był skuteczniejszy niż warfaryna, ale wiązał się z istotnie wyższym ryzykiem krwawienia.15 Ximelagatran, wcześniejszy bezpośredni inhibitor trombiny, wydawał się być podobny warfaryny pod względem skuteczności i bezpieczeństwa, ale stwierdzono, że jest hepatotoksyczne. 16 W naszym seryjnym pomiarze czynności wątroby nie znaleźliśmy dowodów na hepatotoksyczność z dabigatranem.
Częstość zawału serca była większa w przypadku obu dawek dabigatranu niż warfaryny
[patrz też: orteza nadgarstka, fizjoterapia, agencja statystów ]
Powiązane tematy z artykułem: agencja statystów fizjoterapia orteza nadgarstka
Jedynym działaniem niepożądanym, które było znacznie częstsze w przypadku dabigatranu niż w przypadku warfaryny, była niestrawność (tab. 4). Niestrawność wystąpiła u 348 pacjentów (5,8%) w grupie leczonej warfaryną iu 707 pacjentów (11,8%) i 688 pacjentów (11,3%) odpowiednio w grupach otrzymujących 110 mg i 150 mg dabigatranu (p <0,001 dla obu porównań) ( Tabela 4). Podwyższenie w aminotransferazie asparaginianowej lub aminotransferazie alaninowej o ponad 3-krotność górnej granicy prawidłowego zakresu nie występowało częściej w przypadku stosowania dabigatranu w obu dawkach niż w przypadku warfaryny. Analizy podgrup
Rysunek 2. Rycina 2. Względne ryzyko pierwotnego wyniku udaru mózgu lub zatoru systemowego u Dabigatran kontra warfaryna, według podgrupy. Grupa etniczna została zgłoszona przez siebie. Długotrwałe leczenie antagonistą witaminy K (VKA) oznacza całkowite dożywotnie stosowanie VKA trwające 61 dni lub dłużej. Indeks masy ciała jest to waga w kilogramach podzielona przez kwadrat wysokości w metrach. Wynik CHADS2 jest miarą ryzyka wystąpienia udaru, w którym zastoinowej niewydolności serca, nadciśnienia tętniczego, w wieku 75 lat lub starszych i cukrzycy są przypisane punkt, a poprzedni udar lub przejściowy atak niedokrwienny ma 2 punkty; wynik oblicza się, sumując wszystkie punkty dla danego pacjenta12. Klirens kreatyniny obliczono zgodnie z metodą Cockcrofta-Gaulta. Kwadraty z poziomymi liniami są współczynnikami ryzyka i odpowiadającymi 95% przedziałami ufności; rozmiary kwadratów są proporcjonalne do rozmiarów podgrup. PPI oznacza inhibitor pompy protonowej.
W podgrupach pokazanych na rycinie 2 nie zaobserwowano znaczącej interakcji z działaniem leczniczym dabigatranu (w którejkolwiek z dawek). Nie zaobserwowano istotnej interakcji między efektem leczenia dabigatranem a obecnością lub brakiem długotrwałej terapii z antagonistą witaminy K. Chociaż 80% dawki dabigatranu jest wydalane przez nerki, nie było znaczącej interakcji w działaniu leczniczym dabigatranu w porównaniu z poziomem wyjściowego obliczonego klirensu kreatyniny.
Dyskusja
Porównano dwa schematy dawkowania dabigatranu (110 mg dwa razy na dobę i 150 mg dwa razy na dobę), podawane w sposób zaślepiony, z warfaryną w dostosowanej dawce, podawaną w sposób niezauważalny, pacjentom z migotaniem przedsionków i zagrożeni uderzenie. Obie dawki dabigatranu były nie gorsze niż warfaryny w odniesieniu do pierwotnego wyniku skuteczności udaru lub zatoru systemowego. Ponadto, dawka 150 mg dabigatranu przewyższała warfarynę w odniesieniu do udaru lub zatorowości systemowej, a dawka 110 mg przewyższała warfarynę w odniesieniu do poważnego krwawienia.
Wcześniejsze badania mające na celu określenie bezpiecznej i skutecznej alternatywy dla warfaryny u pacjentów z migotaniem przedsionków mają określone ograniczenia. Kombinacja klopidogrelu i aspiryny była bardziej skuteczna niż sama aspiryna13, ale mniej skuteczna niż warfaryna. Podskórne idridarynuks był skuteczniejszy niż warfaryna, ale wiązał się z istotnie wyższym ryzykiem krwawienia.15 Ximelagatran, wcześniejszy bezpośredni inhibitor trombiny, wydawał się być podobny warfaryny pod względem skuteczności i bezpieczeństwa, ale stwierdzono, że jest hepatotoksyczne. 16 W naszym seryjnym pomiarze czynności wątroby nie znaleźliśmy dowodów na hepatotoksyczność z dabigatranem.
Częstość zawału serca była większa w przypadku obu dawek dabigatranu niż warfaryny
[patrz też: orteza nadgarstka, fizjoterapia, agencja statystów ]
Powiązane tematy z artykułem: agencja statystów fizjoterapia orteza nadgarstka